Γυναίκες δηλητήριο δίπλα στους δικτάτορες

H Ιστορία κοιτούσε πάντοτε µε αµηχανία τις γυναίκες. Από τη µια τα ελλιπή στοιχεία κι από την άλλη η ανεκδοτολογία που τις συνοδεύει, συσκότιζαν την υπόθεση των γυναικών και τις πέταγαν κατευθείαν στο περιθώριο, εκτός κι αν αυτές είχαν παίξει διακριτό ρόλο, σαν πρωταγωνίστριες κάποιου εθνικού µύθου. Οι "ιστορικοί του φύλου" που ξεπετάχτηκαν στο τελευταίο τέταρτο του 20ού αιώνα έκλεισαν κάπως την τρύπα στο σώµα της επίσηµης Ιστορίας, χωρίς πάντως να πείσουν όσους δεν ήθελαν να πειστούν.
Η εκκρεµότητα θα παρέµενε για πάντα αν δεν αναλάµβανε, στις αρχές του νέου έτους, να µοιράσει τη διαφορά η γαλλίδα ιστορικός Ντιάν Ντικρέ µε το πόνηµά της "Γυναίκες δικτατόρων".
∆ιαλέγοντας τη συγκεκριµένη µειονότητα µέσα από το σύνολο των γυναικών, η Ντικρέ επα ναδιατυπώνει την παµπάλαιη κοινοτυπία "πίσω από έναν µεγάλο άνδρα κρύβεται µια πιο µεγάλη γυναίκα", καταλήγοντας στο συµπέρασµα ότι πίσω από έναν "κακό άνδρα κρύβεται µια ακόµη πιο κακιά γυναίκα".

Είναι γνωστή η αντιπάθεια που προκαλούν οι συµβίες ισχυρών ανδρών, πόσω µάλλον όταν είναι βίαιοι και αιµοβόροι.
Το βιβλίο της Ντικρέ ενισχύει τη λαϊκή πεποίθηση για την κακότητα των συγκεκριµένων γυναικών προσκοµίζοντας νέα στοιχεία για την "εξουσία του κρεβατιού" και, παρά το ανεπαίσθητο µισογυνικό του κίνητρο, παρασύρει στο πιο συναρπαστικό κουτσοµπολιό.

Ο Μουσολίνι και ο Χορός των επτά πέπλων

Οι φήµες για τα κρυφά χαρίσµατα του Μουσολίνι προκάλεσαν ερωτικές ανατριχίλες στην παµπόνηρη Λίντα Ραφανέλι. "Είναι ένας πραγµατικός άντρας", έλεγε παρακολουθώντας τον σε έναν από τους ντελιριακούς του λόγους το 1913, τότε που ακόµη εµφανιζόταν ως "σοσιαλιστής".

Η συνέχεια γράφτηκε στα ιδιαίτερα διαµερίσµατα της Ραφανέλι. Η αλήθεια είναι ότι µέχρι να µαθευτεί το εξωσυζυγικό πάθος του Μουσολίνι, η Ραφανέλι ήταν απόβλητη από την υψηλή κοινωνία της προπολεµικής Ρώµης.

Τη θεωρούσαν ψώνιο και κοινή τυχοδιώκτρια η οποία εκµεταλλευόµενη το σέξι παρουσιαστικό της προσπαθούσε να αναρριχηθεί κοινωνικά. Αφού ασπάστηκε τον µουσουλµανισµό άρχισε να κυκλοφορεί ντυµένη µε πέπλα.

Το σπίτι της ήταν σκηνικό της λαγγεµένης Ανατολής στο Κάιρο, φορούσε τουρµπάνι και τα µπράτσα της ήταν ένα πραγµατικό δειγµατολόγιο από ανατολίτικα βραχιόλια.

Επειτα από κάποια µελοδραµατικά γράµµατα στα οποία ο Μουσολίνι της πρότεινε να του διαβάζει το Κοράνι κι αυτός να της διαβάζει Νίτσε, έκανε την τελική εφόρµηση του ντυµένος, κατά πώς λένε, βεδουίνος! 

Ο Μαο στο κλούβι με την "τίγρη" του

Χαµός έγινε όταν η Χε Ζισιέν έπιασε στα πράσα τον Μάο µε µια ηθοποιό τρίτης υποστάθµης. "Γιε γουρουνιού, αυγό χελώνας, άχρηστε που δεν σκέφτεσαι τίποτα άλλο από το πώς θα γ.... αυτήν την τσούλα".

Βρισκόµαστε στο 1937 και ο Μάο Τσε Τουνγκ ήταν ήδη ανερχόµενος ηγέτης της Κίνας αλλά για την (υπ’ αριθµόν 3) σύζυγό του δεν ήταν παρά ο ένας άπιστος σύζυγός της.



Ματαίως προσπάθησε να της πει το κλασικό "δεν είναι αυτό που νοµίζεις". Η Χε Ζισιέν άστραψε δυο ξανάστροφες στην πέτρα του σκανδάλου, την άρπαξε από τα µαλλιά και την έσυρε στο πάτωµα.

Με τον ίδιο τρόπο περιποιήθηκε και την αµερικανίδα δηµοσιογράφο που ήταν παρούσα στη σκηνή θεωρώντας την ηθική αυτουργό. Η αµερικανίδα τής το ανταπέδωσε µε ένα γερό ντιρέκτ, η Χε Ζισιέν όµως ανέκτησε δυνάµεις αρκετές ώστε να στολίσει τον Μάο κατά πώς του έπρεπε.

"Μα τι σόι κοµµουνιστής είσαι συ που αφήνεις µια ιµπεριαλίστρια να µε χτυπάει µπροστά στα µάτια σου;". Ο Μάο δεν έβγαλε τσιµουδιά µόνο ζήτησε διά νεύµατος από τον σωµατοφύλακά του να δώσει τις πρώτες βοήθει ες στη δηµοσιογράφο και άρχισε να βαδίζει προς την έξοδο.

Τότε ήταν που η Χε Ζισιέν άπλωσε το πόδι της κι έβαλε τρικλοποδιά στον Μεγάλο Τιµονιέρη. 

Η Εύα Μπράουν έχει νεύρα

Για να δει κανείς ολόκληρη την γκαρνταρόµπα της έπρεπε να διανύσει χιλιόµετρα µέσα σε ντουλάπες καθότι η Εύα Μπράουν είχε τη συνήθεια να αλλάζει λουκ έξι φορές τη µέρα.

Το ατελιέ του Φεραγκάµο στην Ιταλία δεν προλάβαινε να εκτελεί τις παραγγελίες της ενώ η κοµµώτρια 24ώρου δράσεως είχε πάθει κιρσούς από την ορθοστασία χτενίζοντας το ξανθό κεφαλάκι της κάθε µέρα µε διαφορετικό τρόπο.

Ο αγαπηµένος της «Αλφι» τρόµαζε να την αναγνωρίσει κάθε που άλλαζε χτένισµα, όµως ποια άλλη είναι η δουλειά της σωστής γυναίκας από το να εκπλήσσει και να κρατάει στην τσίτα τον καλό της;

"Είσαι φάλτσος", του έλεγε κάθε φορά που αυτός προσπαθούσε να τραγουδήσει, ενώ µε το ζόρι κρατιόταν να µη φαρµακώσει την Μπλόντι, έναν γερµανικό ποιµενικό, η οποία παρενοχλούσε τα δυο µικρόσωµα τεριέ της. Για να την καλµάρει ο Χίτλερ τής άφηνε σηµειώµατα:

"Εφι σε παρακαλώ µπορεί αυτή η κακοµοίρα η Μπλόντι να καθίσει δίπλα µας απόψε για κανένα µισάωρο;".

Η Εύα Μπράουν σχολίαζε απαξιωτικά την κλασική στρατιωτική στολή του. "Ο Μουσολίνι", του έλεγε, "φοράει καινούρια ρούχα κι εσύ είσαι ακόµη µε το καπελάκι του ταχυδρόµου".

Σιχαινόταν το τσουλούφι του και τον κατηγορούσε ότι κόβεται συχνά στο ξύρισµα. Ο Χίτλερ ανταποκρινόταν χαριεντιζόµενος: "Υπάρχει περισσότερο αίµα στον νιπτήρα µας απ’ όσο στα πεδία των µαχών".

Ελενα Τσαουσέσκου, η άπληστη

Τον Ιούνιο του 1975 το ζεύγος Τσαουσέσκου βρίσκεται στον κόλπο της Ακαµπα στην Ερυθρά Θάλασσα και απολαµβάνει free διακοπές στα πλωτά ανάκτορα του βασιλιά Χουσεΐν της Ιορδανίας.

Είναι η πρώτη φορά που η Ελενα Τσαουσέσκου ανεβαίνει σε γιοτ και αυτό ως φαίνεται την εξιτάρει. "Το θέλω αυτό το γιοτ και δεν πρόκειται να φύγω από εδώ αν δεν το πάρω", δηλώνει στον σύζυγό της.

Ο Νικολάι Τσαουσέσκου ξετρελαίνεται µε την ιδέα να αρµενίζει πάνω σε ένα τέτοιο κοµψοτέχνηµα στη Μαύρη Θάλασσα και χωρίς χρονοτριβή αναθέτει την υπόθεση στον διερµηνέα.



Την άλλη µέρα το ζεύγος Τσαουσέσκου δέχεται ένα τηλεφώνηµα από τον απόπληκτο βασιλιά της Ιορδανίας ο οποίος εξηγεί στους φορτικούς µουσαφιραίους του ότι αυτό το γιοτ είναι δικό του δώρο προς τη θυγατέρα του πριγκίπισσα Αλια και ότι ως εκ τούτου ούτε χαρίζεται ούτε δίνεται δανεικό.

Η σιωπή στην άλλη πλευρά της τηλεφωνικής γραµµής είναι εύγλωττη. Ο Τσαουσέσκου δεν το ‘χει σε τίποτα να παγώσει τις σχέσεις των δυο χωρών.

Ο Χουσεΐν διαβλέπει τον κίνδυνο και παραγγέλνει ένα νέο πανοµοιότυπο πλεούµενο ειδικά φτιαγµένο για τον Τσαουσέσκου και την κυρία του.

Για την Ελενα αυτού του τύπου τα ρουσφέτια ήταν εντελώς δικαιολογηµένα αφού, σύµφωνα µε τα λεγόµενά της, "η Ρουµανία του συντρόφου Τσαουσέσκου ήταν πιο γνωστή στον δυτικό κόσµο κι από τον πύργο του Αϊφελ και πιο υπολογίσιµη κι από τη βασίλισσα της Αγγλίας".

Τί επιθυμεί η αυτοκράτειρα Μποκασα

Οταν ο "αυτοκράτορας" της Κεντροαφρικανικής Ενωσης, Μποκάσα, βρισκόταν στον πύργο του στην παραποτάµια γαλλική πόλη Αρντρικούρ, γινόταν αρνάκι. Μακριά από την Αφρική ένιωθε λιγότερο ανασφαλής.

Από την επί γαλλικού εδάφους ηρεµία του δικτάτορα, αυτή που έβγαινε ωφεληµένη ήταν η σύζυγός του Κατρίν. Εκεί κατάφερνε να ελέγχει τις κινήσεις του προωθώντας ταυτόχρονα τα καπρίτσια της.



Κανείς δεν θα µάθει αν είχε δίκιο ο Μποκάσα που στο τέλος του έγγαµου βίου τους την κατηγόρησε ότι τον απάτησε µε τον Ζισκάρ ντ’ Εστέν, µέχρι τη στιγµή που µιλάµε πάντως όλα πήγαιναν πρίµα για την "αυτοκράτειρα".

Το προσωπικό του πύργου την άκουγε να του λέει: "Μπαµπά από σήµερα θα σας βάλω σε δίαιτα. Θα πιείτε µόνον νερό". Αλλά ο Μποκάσα προκειµένου να εξασφαλίσει µια γουλιά αλκοόλ ήταν ικανός να βάλει σε εφαρµογή τα µεγαλύτερα καραγκιοζιλίκια.

Εριχνε στάχτη στα µάτια της Κατρίν κι έκανε το δικό του κρυπτόµενος στα ιδιαίτερα δωµάτιά του. Είναι γνωστό ότι ο θηριώδης δικτάτορας ήταν γερό ποτήρι κι ότι ακόµη και την παραµονή της στέψης του τον βρήκαν τύφλα µε ένα άδειο µπουκάλι Chivas στο προσκεφάλι του.

Εξοργισµένη, η Κατρίν το έκανε κοµµάτια και θρύψαλα ουρλιάζοντας ότι "ένας µέλλων αυτοκράτορας δεν επιτρέπεται να µπεκρουλιάζει".

ΤΑ ΝΕΑ